Temptation Iceland
Door: Steven
Blijf op de hoogte en volg Steven en Joyce
17 Augustus 2017 | IJsland, Reykjavik
De eerste halte op onze trip is een zesdaagse stop in Ijsland,samen met de familie van Steven (moeder Lieve, zus Laura en respectievelijke partners Gaby en Thomas). Het toerisme in Ijsland zit in de lift en ook in België kent iedereen in zijn omgeving wel iemand die er geweest is of overweegt er naar toe te gaan. De verhalen zijn een aaneenrijging van lofuitingen over de prachtige natuur en onze verwachtingen waren dan ook hoog gespannen! We volgen de ringweg '1' die rondom het volledige eiland loopt voor zo'n 1200km.
Vrijdag 11/08 - Op vrijdagnamiddag landden we in Reykjavik. Na een wandeling door het gezellige centrum werd een verzorgd Ijslands etablissement bezocht voor een hartige maaltijd. De stad zelf is de grootte van Aalst en heeft een indrukwekkende kerk en gezellige winkelstraat. Toch durven we u aan te raden om niet al te veel tijd te spenderen in Reykjavik en des te meer te genieten van de natuur erbuiten. We overnachtten in Reykjavik om de ochtend nadien meteen gretig onze jeep in te springen om Ijsland te ontdekken.
Zaterdag 12/08 - De meest bezochte bezienswaardigheden liggen binnen in een straal van 150 km rond Reykjavik en worden bevat in een route die 'the golden circle' genoemd wordt. Veel mensen die slechts een korte stop maken in Ijsland bezoeken enkel de golden circle. Wij gingen echter niet mee met de 'flow' en trokken meteen naar het Noorden (lees : Steven had zich een dagje vergist bij het boeken van de cottage daar)
langs de ringweg naar de tweede stad van Ijsland : Akureyri. Een tocht van ca 400 km die ons leidt langs een imposant ruw maar toch verrassend variërend landschap. Meren, bergen, fjorden en watervallen wisselden mekaar in strak tempo af.
We bezochten onderweg enkele van deze watervallen ('foss' in het Ijslands) en werden halverwege de rit zelfs getrakteerd op een indrukwekkende 'surprisefoss' - waarvan we niet wisten dat deze op de route lag - Godafoss genaamd. Omstreeks 17h kwamen we aan in onze cottage in Akureyri. Deze lag halverwege een bergflank waardoor we een prachtig zicht hadden op de stad en de majestueuze fjord. 's Avonds legden we wat locale specialiteiten op de BBQ zoals lam, rundsvlees en elandsteak. Een mooie afsluiter van een indrukwekkende eerste
ontmoeting met de Ijslandse natuurpracht.
Zondag 13/08 - We verbleven twee nachten in Akureyri en op zondag was er een ambitieuze daguitstap gepland waarbij we de voornaamste bezienswaardigheden van het noorden zouden bezoeken. We reden van Akureyri naar het meer van Myvatn (letterlijk : muggenmeer) en bezochten daar eerst Dimmuborgir : imposante rotsformaties uit lavagesteente die over de jaren bijzonder grillige vormen hebben aangenomen.
Volgende stop waren de natuurbaden van Myvatn : een openlucht wellness met warm water dat rechtstreeks uit de vulkanische bodem komt. Vanuit de baden heb je een prachtig uitzicht over de omgeving met een combinatie van het Myvatn meer, de grillige rotsformaties, geothermische sites en vulkanen.
Na een uurtje in de thermen trokken we verder om een geothermische site (hverir) te bezoeken. Je wandelt letterlijk tussen verschillende modderplasjes die vrolijk pruttelen als een potje water op een gasvuurtje. Overal komen de waterdampen uit de bodem gespoten en de geur van sulfer is alomtegenwoordig. Samen met enkele tientallen andere toeristen kuieren we rustig een kwartiertje doorheen dit indrukwekkend natuurfenomeen. We rijden door naar het volgende item op onze checklist : Dettifoss. De aandachtige lezer/polyglot heeft uiteraard al geëxtrapoleerd dat het opnieuw gaat om een waterval. Dettifoss wordt aanzien als de krachtigste waterval van Europa en dat verbaast ons niets. De kracht waarmee de rivier zich brullend over een hoogte van
ca 50m in de canyon stort is simpelweg ontzagwekkend. Los van de natuurbaden zijn geen van deze bezienswaardigheden betalend en sta je er met enkele tientallen mensen omheen. Niet enkel de trekpleisters zijn trouwens indrukwekkend. Gewoonweg rondcruisen op de ringweg en het ongerepte landschap steeds zien veranderen verveelt geen minuut.
Na het bezoek aan Dettifoss trokken we verder noordwaarts om Asbyrgi, een grote canyon te bezoeken. Om hier te geraken vanuit Dettifoss moet je 40 km over een onverharde en kronkelende rough road rijden. Ook tijdens deze rit is het landschap om van te smullen. Omstreeks 16h00 maakten we een korte wandeling door de canyon, waar we nagenoeg alleen waren. De stilte was oorverdovend en de imposante verticale rotsmassieven kwamen nog beter tot hun recht. We zetten de terugtocht naar Akureyri in om daar gezellig te tafelen aan de haven van de stad.
Maandag 14/08 - Op maandag reden we van AKureyri naar Hofn, een stad in het zuid-oosten van Ijsland. De tocht bedraagt ongeveer 450km. Het plan was om de volledige dag de ringweg te volgen
en op voorhand werd gevreesd dat dit een saaie dag zou worden gezien het oosten van Ijsland minder bezocht wordt en er ook veel minder opvallende bezienswaardigheden zijn. In de voormiddag moesten we opnieuw langs het Myvatn - meer passeren waar we een uitgedoofde vulkaan beklommen. Een activiteit waar we op zondag geen tijd voor hadden. Het uitzicht over de omgeving was prachtig en de krater machtig. Na een kloeke klim en kwieke afdaling reden we verder. De ringweg - die in het geheel al zeer rustig was qua verkeer - werd desolater en desolater. Gedurende tientallen kilometers zag je geen menselijke impact op de natuur behalve de ringweg zelf. De natuur ging over van een ruig maanlandschap tot een pittoreske groene vallei waarin de ene waterval na de andere zich over tientallen meters langs de rotswanden stortte. We stopten om een korte wandeling te maken en kwamen bij nog maar weer een waterval waar we helemaal alleen stonden. De ongereptheid, eenzaamheid en vrijheid hier is uniek.
Op bepaald punt werd de ringweg zelfs een stuk onverhard. Zo'n 100 km voor Hofn konden we een 'shortcut' nemen over een nog smallere en ruwere weg die ons over een bergpas leidde. Tot vervelens toe moeten we herhalen dat het landschap bleef variëren en steeds maar indrukwekkender werd naarmate we vorderden op onze rondreis.
Ook het weer viel gedurende onze volledige reis zeer goed mee. Er was een gemiddelde temperatuur van zo'n 15 graden en bij de meeste uitstappen werden we vergezeld door een dapper zonnetje dat onze huid zelfs lichtjes bronzeerde. Gezien het een eiland is met veel bergen is het weer wel zeer wisselvallig. Correcte regenkledij is dus aan te raden!
Na een vermoeiende maar adembenemende rit kwamen we aan op onze overnachtingsplaats, Lambhus cottages, op zo'n 30 km ten westen van Hofn. De cottages waren klein en basic maar gaven uitzicht op enkele gletsjertongen van de Vatnajökull - de grootste gletsjer van Europa. De ijsvlakte strekt zich vele honderden vierkante kilometers uit over zuid-Ijsland en is dan ook één van de hoofdbezienswaardigheden in dit landdeel. Met een spelletje saboteur rondden we de geslaagde dag af in deze uiterst charmante overnachtingsplaats.
Dinsdag 15/08 - Vandaag sluiten we onze ringtocht rond Ijsland en trekken we van Lambhus terug naar Reykjavik. We starten de dag met een hartig ontbijt in een nabijgelegen hoeve en rijden een tiental kilometer verder naar de dichtsbijzijnde gletsjertong. We staan hier opnieuw helemaal alleen vlakbij dit machtig natuurfenomeen. Gezien in het noorden gletsjers veel zeldzamer zijn was dit de eerste keer op onze rondreis dat we te maken kregen met de massieve ijsmassa. We kunnen haast zelf niet geloven dat we na 4 dagen rondsjeezen nog steeds verrast worden door het landschap.
Toch ontstond er bij het vertrekken aan de gletsjer een klein spanningsveld. De vele kilometers begonnen Steven wat parten te spelen en door een jammerlijk misverstand reed hij met de jeep over de tenen van Joyce. Gelukkig was het maar een schampschot en kon Joyce de reis ongehavend verder zetten. Met een kleine vermaning van Joyce werd het akkefietje snel afgerond.
We reden verder richting het Skaftafell natuurpark, één van de hoofdbezienswaardigheden in het zuiden met opnieuw een knappe waterval. Onderweg stootten we op een prachtige lagune waar verschillende ijsschotsen in ronddreven. Aan de overkant van het water kuste de gletsjer statig de oevers van de lagune. De blauwgekleurde ijsschotsen leverden enkele prachtige kiekjes op.
Op weg naar Skaftafell merkten we dat de wegen drukker werden, en de bussen talrijker. Het zuiden wordt over het algemeen drukker bezocht
dan het noorden. Je hebt de golden circle, de vatnajökull en het Skaftafel natuurpark waar heel veel verschillende activiteiten georganiseerd worden : vliegtuigtours over en jeeptours op de gletsjer, boottochten, wandelingen, rafting, ...
Misschien is het mede daardoor dat bij sommige mensen de perceptie heerst dat het zuiden 'meer de moeite is' dan het noorden. Op basis van hetgeen wij gezien hebben kunnen we dat enkel tegenspreken. Beide landsdelen hebben hun troeven en prachtige natuurfenomenen, die zodanig divers zijn dat de enige correcte oplossing is om ze beiden te bezoeken!
De lichtcorpulente uitbaatster (lees : mollige gastvrouw) van de ontbijthoeve had ons aangeraden om een 'puffin tour' te doen.
De 'puffin', papegaaiduiker in het Nederlands, is een zeldzame vogelsoort waarvan 60% van 's werelds populatie in Ijsland leeft (wist-je-datje van Lieve). Een bijzonder schattige vogel met felgekleurde bek, brutale blik in de ogen en vreemde vliegstijl! We reden naar een rots net voorbij de stad
Vik en hadden het geluk dat we er veel konden spotten. Ondanks dat de papegaaiduiker niet frequent voorkomt is het toch een delicatesse in Ijsland.
Om u als groene lezer en vogelliefhebber niet te choqueren vermelden we liever niet dat moeder Lieve enkele puffins met smaak heeft opgegeten in Reykjavik.
We vervolgden onze weg richting Reykjavik, niet zonder nog een indrukwekkende foss te passeren : de Seljalandsfoss. De ultuurliefhebber
onder u zal deze foss zeker kennen aangezien deze voorkomt in de videoclip van de Justin Bieber hit 'I'll show you'. Vraag ons alsjeblieft niet
hoe en waarom we dat weten... Speciaal aan deze foss is dat je er volledig achter door kan wandelen wat opnieuw spectaculaire kiekjes opleverde.
We rijden verder en op enkele tientallen kilometers van Reykjavik komen we weer in vulkanisch actieve regionen. Langs de kant van de ringweg zijn er opnieuw modderpoelen die vrolijk pruttelen en stevige dampen uitstoten. Een dappere poging van Steven om dergelijke modderpoel uit te plassen mislukte.
Cateringverantwoordelijke Joyce (Enjoyce catering NV) had een uitstekend restaurantje geboekt in Reykjavik waar we 's avonds eens te meer konden genieten van de uitstekende Ijslandse keuken en nadien nog een slaapmutsje gingen drinken in één van de vele trendy bars in de stad.
Woensdag 16/08 - Om onze zesdaagse trip doorheen Ijsland af te ronden hebben we deze dag uitgetrokken om de golden circle te bezoeken.
We starten met het Pingvellir nationaal park waar de Vikings indertijd het eerste parlement van Ijsland oprichtten. Veel blijft daar op dag van vandaag niet meer van over. Na een korte stop rijden we verder naar Geysir. Zoals de naam al doet vermoeden heeft dit dorp zijn naam verleend aan het bekende waterspuitende gat in de grond (dat een beetje stinkt). In Geysir bevinden zich verschillende geisers, waarvan de grootste - Geysir zelf - slechts heel zelden water spuit. De laatste uitbarsting dateert van februari 2016 en het water kan tot 70 à 120m hoog spuiten. Door de jaren heen wisselt Geysir actieve periodes af
met jaren van sluimertoestand. De Geysir wordt dus af en toe 'gewekt' en dit meestal door aardbevingen of hevige vulkanische activiteit.
Gelukkig ligt op dezelfde site ook Strokkur, een iets kleinere geiser die op een goede dag zo'n 30m hoog kan spuiten. Deze geiser spuit om de 5 à 8
minuten. Het fenomeen is komiek en best wel indrukwekkend. We rijden door naar Gullfoss - letterlijk 'gouden waterval' - een bijzonder knap en
krachtig exemplaar. Op de terugweg naar Reykjavik stoppen we nog bij Kerid, een vulkaankrater met bijna perfect circelvormig meertje met een bijzonder appelblauwzeegroene kleur door de vele mineralen in het water.
Les van deze reis is dat je eigenlijk altijd eerst de golden circle moet aandoen alvorens je aan de rest van het eiland begint. Een dagje is ruim voldoende! De natuur is mooi - maar minder dan de rest van het land. De bezienswaardigheden zijn zeker de moeite (vooral Geysir en Gullfoss), maar zijn soms betalend en je moet er de bussen Japanners bijnemen. Voor de onwetende, nietsvermoedende toerist die zijn eerste stapjes
in Ijsland zet is de golden circle een prachtige start. Hij zal nog aangenamer verrast worden bij het verder reizen door Ijsland naarmate de drukte en de concentratie aan Japanners afnemen, en de natuurpracht en ongereptheid toenemen.
Vrijdag 11/08 - Op vrijdagnamiddag landden we in Reykjavik. Na een wandeling door het gezellige centrum werd een verzorgd Ijslands etablissement bezocht voor een hartige maaltijd. De stad zelf is de grootte van Aalst en heeft een indrukwekkende kerk en gezellige winkelstraat. Toch durven we u aan te raden om niet al te veel tijd te spenderen in Reykjavik en des te meer te genieten van de natuur erbuiten. We overnachtten in Reykjavik om de ochtend nadien meteen gretig onze jeep in te springen om Ijsland te ontdekken.
Zaterdag 12/08 - De meest bezochte bezienswaardigheden liggen binnen in een straal van 150 km rond Reykjavik en worden bevat in een route die 'the golden circle' genoemd wordt. Veel mensen die slechts een korte stop maken in Ijsland bezoeken enkel de golden circle. Wij gingen echter niet mee met de 'flow' en trokken meteen naar het Noorden (lees : Steven had zich een dagje vergist bij het boeken van de cottage daar)
langs de ringweg naar de tweede stad van Ijsland : Akureyri. Een tocht van ca 400 km die ons leidt langs een imposant ruw maar toch verrassend variërend landschap. Meren, bergen, fjorden en watervallen wisselden mekaar in strak tempo af.
We bezochten onderweg enkele van deze watervallen ('foss' in het Ijslands) en werden halverwege de rit zelfs getrakteerd op een indrukwekkende 'surprisefoss' - waarvan we niet wisten dat deze op de route lag - Godafoss genaamd. Omstreeks 17h kwamen we aan in onze cottage in Akureyri. Deze lag halverwege een bergflank waardoor we een prachtig zicht hadden op de stad en de majestueuze fjord. 's Avonds legden we wat locale specialiteiten op de BBQ zoals lam, rundsvlees en elandsteak. Een mooie afsluiter van een indrukwekkende eerste
ontmoeting met de Ijslandse natuurpracht.
Zondag 13/08 - We verbleven twee nachten in Akureyri en op zondag was er een ambitieuze daguitstap gepland waarbij we de voornaamste bezienswaardigheden van het noorden zouden bezoeken. We reden van Akureyri naar het meer van Myvatn (letterlijk : muggenmeer) en bezochten daar eerst Dimmuborgir : imposante rotsformaties uit lavagesteente die over de jaren bijzonder grillige vormen hebben aangenomen.
Volgende stop waren de natuurbaden van Myvatn : een openlucht wellness met warm water dat rechtstreeks uit de vulkanische bodem komt. Vanuit de baden heb je een prachtig uitzicht over de omgeving met een combinatie van het Myvatn meer, de grillige rotsformaties, geothermische sites en vulkanen.
Na een uurtje in de thermen trokken we verder om een geothermische site (hverir) te bezoeken. Je wandelt letterlijk tussen verschillende modderplasjes die vrolijk pruttelen als een potje water op een gasvuurtje. Overal komen de waterdampen uit de bodem gespoten en de geur van sulfer is alomtegenwoordig. Samen met enkele tientallen andere toeristen kuieren we rustig een kwartiertje doorheen dit indrukwekkend natuurfenomeen. We rijden door naar het volgende item op onze checklist : Dettifoss. De aandachtige lezer/polyglot heeft uiteraard al geëxtrapoleerd dat het opnieuw gaat om een waterval. Dettifoss wordt aanzien als de krachtigste waterval van Europa en dat verbaast ons niets. De kracht waarmee de rivier zich brullend over een hoogte van
ca 50m in de canyon stort is simpelweg ontzagwekkend. Los van de natuurbaden zijn geen van deze bezienswaardigheden betalend en sta je er met enkele tientallen mensen omheen. Niet enkel de trekpleisters zijn trouwens indrukwekkend. Gewoonweg rondcruisen op de ringweg en het ongerepte landschap steeds zien veranderen verveelt geen minuut.
Na het bezoek aan Dettifoss trokken we verder noordwaarts om Asbyrgi, een grote canyon te bezoeken. Om hier te geraken vanuit Dettifoss moet je 40 km over een onverharde en kronkelende rough road rijden. Ook tijdens deze rit is het landschap om van te smullen. Omstreeks 16h00 maakten we een korte wandeling door de canyon, waar we nagenoeg alleen waren. De stilte was oorverdovend en de imposante verticale rotsmassieven kwamen nog beter tot hun recht. We zetten de terugtocht naar Akureyri in om daar gezellig te tafelen aan de haven van de stad.
Maandag 14/08 - Op maandag reden we van AKureyri naar Hofn, een stad in het zuid-oosten van Ijsland. De tocht bedraagt ongeveer 450km. Het plan was om de volledige dag de ringweg te volgen
en op voorhand werd gevreesd dat dit een saaie dag zou worden gezien het oosten van Ijsland minder bezocht wordt en er ook veel minder opvallende bezienswaardigheden zijn. In de voormiddag moesten we opnieuw langs het Myvatn - meer passeren waar we een uitgedoofde vulkaan beklommen. Een activiteit waar we op zondag geen tijd voor hadden. Het uitzicht over de omgeving was prachtig en de krater machtig. Na een kloeke klim en kwieke afdaling reden we verder. De ringweg - die in het geheel al zeer rustig was qua verkeer - werd desolater en desolater. Gedurende tientallen kilometers zag je geen menselijke impact op de natuur behalve de ringweg zelf. De natuur ging over van een ruig maanlandschap tot een pittoreske groene vallei waarin de ene waterval na de andere zich over tientallen meters langs de rotswanden stortte. We stopten om een korte wandeling te maken en kwamen bij nog maar weer een waterval waar we helemaal alleen stonden. De ongereptheid, eenzaamheid en vrijheid hier is uniek.
Op bepaald punt werd de ringweg zelfs een stuk onverhard. Zo'n 100 km voor Hofn konden we een 'shortcut' nemen over een nog smallere en ruwere weg die ons over een bergpas leidde. Tot vervelens toe moeten we herhalen dat het landschap bleef variëren en steeds maar indrukwekkender werd naarmate we vorderden op onze rondreis.
Ook het weer viel gedurende onze volledige reis zeer goed mee. Er was een gemiddelde temperatuur van zo'n 15 graden en bij de meeste uitstappen werden we vergezeld door een dapper zonnetje dat onze huid zelfs lichtjes bronzeerde. Gezien het een eiland is met veel bergen is het weer wel zeer wisselvallig. Correcte regenkledij is dus aan te raden!
Na een vermoeiende maar adembenemende rit kwamen we aan op onze overnachtingsplaats, Lambhus cottages, op zo'n 30 km ten westen van Hofn. De cottages waren klein en basic maar gaven uitzicht op enkele gletsjertongen van de Vatnajökull - de grootste gletsjer van Europa. De ijsvlakte strekt zich vele honderden vierkante kilometers uit over zuid-Ijsland en is dan ook één van de hoofdbezienswaardigheden in dit landdeel. Met een spelletje saboteur rondden we de geslaagde dag af in deze uiterst charmante overnachtingsplaats.
Dinsdag 15/08 - Vandaag sluiten we onze ringtocht rond Ijsland en trekken we van Lambhus terug naar Reykjavik. We starten de dag met een hartig ontbijt in een nabijgelegen hoeve en rijden een tiental kilometer verder naar de dichtsbijzijnde gletsjertong. We staan hier opnieuw helemaal alleen vlakbij dit machtig natuurfenomeen. Gezien in het noorden gletsjers veel zeldzamer zijn was dit de eerste keer op onze rondreis dat we te maken kregen met de massieve ijsmassa. We kunnen haast zelf niet geloven dat we na 4 dagen rondsjeezen nog steeds verrast worden door het landschap.
Toch ontstond er bij het vertrekken aan de gletsjer een klein spanningsveld. De vele kilometers begonnen Steven wat parten te spelen en door een jammerlijk misverstand reed hij met de jeep over de tenen van Joyce. Gelukkig was het maar een schampschot en kon Joyce de reis ongehavend verder zetten. Met een kleine vermaning van Joyce werd het akkefietje snel afgerond.
We reden verder richting het Skaftafell natuurpark, één van de hoofdbezienswaardigheden in het zuiden met opnieuw een knappe waterval. Onderweg stootten we op een prachtige lagune waar verschillende ijsschotsen in ronddreven. Aan de overkant van het water kuste de gletsjer statig de oevers van de lagune. De blauwgekleurde ijsschotsen leverden enkele prachtige kiekjes op.
Op weg naar Skaftafell merkten we dat de wegen drukker werden, en de bussen talrijker. Het zuiden wordt over het algemeen drukker bezocht
dan het noorden. Je hebt de golden circle, de vatnajökull en het Skaftafel natuurpark waar heel veel verschillende activiteiten georganiseerd worden : vliegtuigtours over en jeeptours op de gletsjer, boottochten, wandelingen, rafting, ...
Misschien is het mede daardoor dat bij sommige mensen de perceptie heerst dat het zuiden 'meer de moeite is' dan het noorden. Op basis van hetgeen wij gezien hebben kunnen we dat enkel tegenspreken. Beide landsdelen hebben hun troeven en prachtige natuurfenomenen, die zodanig divers zijn dat de enige correcte oplossing is om ze beiden te bezoeken!
De lichtcorpulente uitbaatster (lees : mollige gastvrouw) van de ontbijthoeve had ons aangeraden om een 'puffin tour' te doen.
De 'puffin', papegaaiduiker in het Nederlands, is een zeldzame vogelsoort waarvan 60% van 's werelds populatie in Ijsland leeft (wist-je-datje van Lieve). Een bijzonder schattige vogel met felgekleurde bek, brutale blik in de ogen en vreemde vliegstijl! We reden naar een rots net voorbij de stad
Vik en hadden het geluk dat we er veel konden spotten. Ondanks dat de papegaaiduiker niet frequent voorkomt is het toch een delicatesse in Ijsland.
Om u als groene lezer en vogelliefhebber niet te choqueren vermelden we liever niet dat moeder Lieve enkele puffins met smaak heeft opgegeten in Reykjavik.
We vervolgden onze weg richting Reykjavik, niet zonder nog een indrukwekkende foss te passeren : de Seljalandsfoss. De ultuurliefhebber
onder u zal deze foss zeker kennen aangezien deze voorkomt in de videoclip van de Justin Bieber hit 'I'll show you'. Vraag ons alsjeblieft niet
hoe en waarom we dat weten... Speciaal aan deze foss is dat je er volledig achter door kan wandelen wat opnieuw spectaculaire kiekjes opleverde.
We rijden verder en op enkele tientallen kilometers van Reykjavik komen we weer in vulkanisch actieve regionen. Langs de kant van de ringweg zijn er opnieuw modderpoelen die vrolijk pruttelen en stevige dampen uitstoten. Een dappere poging van Steven om dergelijke modderpoel uit te plassen mislukte.
Cateringverantwoordelijke Joyce (Enjoyce catering NV) had een uitstekend restaurantje geboekt in Reykjavik waar we 's avonds eens te meer konden genieten van de uitstekende Ijslandse keuken en nadien nog een slaapmutsje gingen drinken in één van de vele trendy bars in de stad.
Woensdag 16/08 - Om onze zesdaagse trip doorheen Ijsland af te ronden hebben we deze dag uitgetrokken om de golden circle te bezoeken.
We starten met het Pingvellir nationaal park waar de Vikings indertijd het eerste parlement van Ijsland oprichtten. Veel blijft daar op dag van vandaag niet meer van over. Na een korte stop rijden we verder naar Geysir. Zoals de naam al doet vermoeden heeft dit dorp zijn naam verleend aan het bekende waterspuitende gat in de grond (dat een beetje stinkt). In Geysir bevinden zich verschillende geisers, waarvan de grootste - Geysir zelf - slechts heel zelden water spuit. De laatste uitbarsting dateert van februari 2016 en het water kan tot 70 à 120m hoog spuiten. Door de jaren heen wisselt Geysir actieve periodes af
met jaren van sluimertoestand. De Geysir wordt dus af en toe 'gewekt' en dit meestal door aardbevingen of hevige vulkanische activiteit.
Gelukkig ligt op dezelfde site ook Strokkur, een iets kleinere geiser die op een goede dag zo'n 30m hoog kan spuiten. Deze geiser spuit om de 5 à 8
minuten. Het fenomeen is komiek en best wel indrukwekkend. We rijden door naar Gullfoss - letterlijk 'gouden waterval' - een bijzonder knap en
krachtig exemplaar. Op de terugweg naar Reykjavik stoppen we nog bij Kerid, een vulkaankrater met bijna perfect circelvormig meertje met een bijzonder appelblauwzeegroene kleur door de vele mineralen in het water.
Les van deze reis is dat je eigenlijk altijd eerst de golden circle moet aandoen alvorens je aan de rest van het eiland begint. Een dagje is ruim voldoende! De natuur is mooi - maar minder dan de rest van het land. De bezienswaardigheden zijn zeker de moeite (vooral Geysir en Gullfoss), maar zijn soms betalend en je moet er de bussen Japanners bijnemen. Voor de onwetende, nietsvermoedende toerist die zijn eerste stapjes
in Ijsland zet is de golden circle een prachtige start. Hij zal nog aangenamer verrast worden bij het verder reizen door Ijsland naarmate de drukte en de concentratie aan Japanners afnemen, en de natuurpracht en ongereptheid toenemen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
